Czym jest społeczeństwo konsumpcyjne?

Społeczeństwo konsumpcyjne to kategoria, która w naukach społecznych cieszy się dużą popularnością. Ludzie współcześni mają prawdziwą obsesję na punkcie konsumpcji.

Ogólny obraz mógłby sugerować, że społeczeństwo jest dobrym kontekstem życia dla ludzi. Ludzie w społeczeństwach konsumpcyjnych żyją wygodniej. Jedzą szerszą gamę produktów spożywczych. Częściej chodzą do restauracji. Kupują też dużo produktów, może więcej niż potrzebują. Podstawowe cechy kultury konsumpcyjnej można podsumować w przekształcaniu potrzeb w pragnienia, fetyszyzmie towarowym, widocznym wypoczynku i konsumpcji, wartościach kulturowych, estetyzowaniu, wyobcowaniu, zróżnicowaniu i szybkości. Ponadto konsumpcjonizm jest ważnym elementem koncepcji podaży i popytu, ponieważ obejmuje podaż towarów i usług oraz popyt (konsumpcję) towarów i usług przez indywidualnych konsumentów.

Społeczeństwo konsumpcyjne uważa się za antidotum na ludzką depresję, które nie spełniło swojej funkcji. Nieograniczona konsumpcja wcale nie zaspokaja wszelkich ludzkich potrzeb. Żyjemy w społeczeństwie konsumpcyjnym, w którym kupujemy symbole tego, co chcemy przekazać innym. Jesteśmy z natury istotami społecznymi, zdesperowanymi, by być częścią tej czy innej grupy społecznej. Ucisk konsumpcji na naszą psychikę i nasz świat kulturowy oznacza, że ​​głównym sposobem, w jaki dzisiaj się komunikujemy, jest używanie marek.
Współcześnie powszechną ambicją jest luksus. Biznes stale pobudza nasze potrzeby, czerpiąc na nich zysk. Jest to niepełne podejście do ludzkich potrzeb i dobrobytu.

Oderwanie biznesu ze społecznego kontekstu powoduje, że ludzi traktuje się jako wymienialne zasoby. Na fałszywych przekonaniach opiera się ekonomiczna ewaluacja. Prowadzi to do ograniczonego poglądu na działalność gospodarczą. Konsumpcja wcale nie rozwiązuje ludzkich problemów, nierzadko jeszcze je generuje.